Τα οφέλη της άσκησης για την υγεία είναι αναρίθμητα. Ανάμεσα σε αυτά και ίσως ένα από τα σημαντικότερα οφέλη της είναι η πρόληψη ανάπτυξης χρόνιων νοσημάτων. Εκτός όμως, από την πρόληψη έχει διαπιστωθεί επιστημονικά ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να συμβάλλει και στη θεραπεία χρόνιων νοσημάτων.

Η άσκηση θεωρείται ένα “φυσικό φάρμακο”, για αυτό και τα τελευταία χρόνια συνταγογραφείται από ειδικούς που ανάλογα με την πάθηση του κάθε ατόμου ορίζουν το είδος της άσκησης, την έντασή της, αλλά και τη διάρκεια της.
Οι πλέον ειδικοί για τη συνταγογράφηση ενός προγράμματος ασκήσεων σε ασθενείς είναι οι φυσικοθεραπευτές, καθώς έχουν τις γνώσεις και την επιστημονική βάση που χρειάζεται συγκριτικά με κάποιον απλό personal trainer ή αθλητικό επιστήμονα και μπορούν να δώσουν ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα ανάλογα με την πάθηση, τον ασθενή και την κλινική του εικόνα.
“Οι φυσικοθεραπευτές είναι ειδικοί στην κίνηση και στην άσκηση και έχουν μια εις βάθος γνώση για τους παράγοντες κινδύνου, τις επιπτώσεις τους και την παθολογία καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων” ανέφερε η Dr Marylin Moffat, καθηγήτρια Φυσικοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και πρώην Πρόεδρος της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Φυσικοθεραπείας (WCPT), που ως όραμα είχε την κοινή πορεία της φυσικοθεραπείας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η συνταγογραφούμενη άσκηση αφορά ασθενείς που πάσχουν από μη μεταδοτικές ασθένειες που οδηγούν σε νοσηρότητα και θνησιμότητα, όπως οι καρδιαγγειακές ασθένειες, ο διαβήτης, οι χρόνιες αναπνευστικές ασθένειες και διάφορες μορφές καρκίνου, αλλά και για παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα, ο πόνος στην οσφύ και στον αυχένα, η οστεοπόρωση και η νόσος Parkinson.

“Πιστεύεται για παράδειγμα ότι περίπου τριάντα λεπτά φυσικής άσκησης μέτριας έντασης σχεδόν σε καθημερινή βάση συνδυασμένη με υγιεινή διατροφή μπορεί να μειώσει δραστικά τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2.
Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη, στην καθυστέρηση και στη διαχείριση του διαβήτη” είχε αναφέρει στην Παγκόσμια Συνομοσπονδία Φυσικοθεραπείας το 2009 η Dr Moffat.

Και συνέχισε με ένα ακόμη παράδειγμα: “σε ανθρώπους που πάσχουν από καρδιαγγειακές παθήσεις, τα καθορισμένα προγράμματα αερόβιας άσκησης από φυσικοθεραπευτές μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο μακροπρόθεσμα."

Μετά από εξειδικευμένη αξιολόγηση, οι φυσικοθεραπευτές είναι σε θέση να προτείνουν έναν τύπο άσκησης ανάλογα τις ανάγκες του κάθε ατόμου.

“Ο φυσικοθεραπευτής υποβάλλει τον κάθε ασθενή σε μια σειρά δοκιμασιών και ειδικών εξετάσεων, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μπορέσει να προσδιορίσει τα αίτια του προβλήματος και στη συνέχεια να συνταγογραφήσει την άσκηση υπό το πρίσμα της διάγνωσης και των συμπτωμάτων”.

Θεραπευτική Άσκηση Vs Απλή άσκηση

Η διαφορά της θεραπευτικής άσκησης με την φυσική δραστηριότητα που θα έκανε κάποιος έγκειται στον σκοπό.
“Η άσκηση είναι μια φυσική δραστηριότητα που είναι προγραμματισμένη, δομημένη και επαναλαμβανόμενη με σκοπό τη ρύθμιση γενικών λειτουργιών του σώματος.
Η θεραπευτική άσκηση όπως ορίζεται από τον Οδηγό της Πρακτικής των Φυσικοθεραπευτών είναι μια συστηματική πρακτική ή εκτέλεση προγραμματισμένων φυσικών κινήσεων και δραστηριοτήτων που έχουν σκοπό να δώσουν τη δυνατότητα στον ασθενή να αποκαταστήσει ή να αποτρέψει τις βλάβες του σώματος, να βελτιώσει τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του και να τον βοηθήσει να αποκτήσει καλύτερη ποιότητα ζωής.” εξήγησε η πρώην Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Φυσικοθεραπείας.

Η θεραπευτική φυσική δραστηριότητα μπορεί να περιλαμβάνει αερόβια άσκηση ή ασκήσεις για αύξηση της αντοχής και της ευκινησίας, αναπνευστικές ασκήσεις, ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού, αναπτυξιακές δραστηριότητες, διατατικές ασκήσεις, ασκήσεις νευροκινητικής ανάπτυξης, νευρομυϊκή επανεκπαίδευση, γνωσιακή-αντιληπτική άσκηση και ασκήσεις χαλάρωσης.

“Ανάλογα με το εξατομικευμένο πρόγραμμα που θα συνταγογραφηθεί, οι ασκήσεις μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση της πυκνότητας των οστών, στη βελτίωση της αναπνοής, στην ενίσχυση ή τη διατήρηση της σωματικής απόδοσης, στην αύξηση της αντοχής και της μυϊκής δύναμης, στην ενίσχυση του ορθοστατικού ελέγχου και της αισθητηριακής επεξεργασίας, στην αποτροπή ή αποκατάσταση βλαβών στη δομή και λειτουργία του σώματος, στη βελτίωση της υγείας, της ευεξίας και της φυσικής κατάστασης και στη μείωση των επιπλοκών, του πόνου και του οιδήματος”.

Όπως τονίζει και η Dr Moffat το σημαντικότερο είναι η συνταγογράφηση να γίνεται από επιστήμονες είτε πρόκειται για αερόβια άσκηση είτε για ασκήσεις ενδυνάμωσης. Και αυτό γιατί παρόλο που οι περισσότεροι ενήλικες μπορούν να ασκηθούν σε ένταση 70-80% της μέγιστης καρδιακής τους συχνότητας, υπάρχουν ασθενείς που πρέπει να ασκηθούν με μικρότερη ένταση ή υπάρχει πιθανότητα ακόμη και να αντενδείκνυται εντελώς η άσκηση.

Το θέμα της συνταγογραφούμενης θεραπευτικής άσκησης θα αναλύσει εκτενέστερα στο 29ο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Φυσικοθεραπείας που θα πραγματοποιηθεί στις 29-30/11 & 1/12/2019, στο Royal Olympic Hotel, στην Αθανασίου Διάκου 28 στην Αθήνα.
Φυσικοθεραπευτές, μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών και λοιπών Επαγγελματιών Υγείας, φοιτnτές ΑΕΙ Τμημάτων Φυσικοθεραπείας και μεταπτυχιακοί φοιτητές θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν το Συνέδριο, για το οποίο θα λάβουν και βεβαίωση παρακολούθησης.

Περισσότερες πληροφορίες για τη συμμετοχή στο Συνέδριο θα βρείτε εδώ